Van jongs af aan voelde ik een diepe verbinding met het grotere geheel van mens, dier en natuur. Hier mooi te zien op de foto: kleine Indy, in gesprek met Brompot, de ezel van mijn opa.

​

Ondanks mijn mooie uniekheid paste ik me lange tijd aan, in de hoop beter aan te sluiten bij de wereld om me heen. Maar hoe goed ik dat ook probeerde, het betekende dat ik een deel van mezelf verstopte. En dat bleef knagen — tot ik besloot mijn eigen pad te volgen.

​

De grootste spiegel kreeg ik toen ik moeder werd. Mijn zoontje herinnert me er dagelijks aan hoe puur, vrij en authentiek kinderen van nature zijn — en hoeveel wijsheid en belangrijke spiegels ze dragen. Het is belangrijk hen daarin te zien en ondersteunen.

​

Mijn professionele reis bracht me vanuit de marketingwereld naar verschillende lagen van onderwijs en pedagogiek.
Als Bildung adviseur, lid van het dagelijks bestuur, lerarenondersteuner, coach en jeugdzorgwerker heb ik brede kennis en ervaring opgebouwd in en om het onderwijs.

​

Mijn denken is snel, mijn voelen diep.

Jarenlang leefden die werelden naast elkaar. Tot ik ontdekte: als ik ze echt verbind, ontstaat er iets nieuws.
Waar deze eerst los van elkaar bestonden, ervaar ik nu hoe ze elkaar versterken — waardoor 1 plus 1 niet 2 is, maar 3.

Dat stelt me in staat niet alleen de kern van complexe vraagstukken te zien, maar ook het geheel eromheen en de diepere bewegingen daaronder. Zo ontstaat een bredere, scherpere blik waarmee ik voorbij structuren en symptomen kan kijken en beweging kan brengen waar het vastzit.

​

Ik begeleid mensen niet vanuit een methode. Ik werk vanuit afstemming en vertrouwen. Met zachtheid én helderheid.

​

Ik geloof in een wereld waarin kinderen heel mogen blijven.
Waar we niet alleen vanuit ons hoofd leven, maar vanuit ons volledige, unieke potentieel.
Waar onderwijs en opvoeding regeneratief, bewust en passend mogen zijn.

​

En laten we eerlijk zijn: er is veel te doen in het onderwijs en in onze zorgsystemen.

Op naar een generatie in balans. 

Ga je mee?